หนุ่มนักเลงอยากลองโดนเย็ด

ช่วงนี้ที่สถานการณ์ยังไม่ดี โรงเรียนกับมหาลัยก็ยังต้องสอนออนไลน์เหมือนเดิม ความลำบากคือเวลาสั่งงานกลุ่มแล้วต้องไปทำด้วยกันที่บ้านเพื่อนมันก็โอเค แต่ถ้าจะดีกว่านี้ถ้าพวกมันไม่ติดเล่นจนทำให้งานนั้นล่าช้า เรื่องมีอยู่ว่าอาจาร์ยนั้นได้สั่งให้นักศึกษานั้นจับกลุ่มคนละ 4 คนทำรายงานเกี่ยวกับสินค้าส่งออกต่างประเทศโดยทำ 2 อย่างคือเขียนใส่กระดาษปอนด์กับพิมพ์ในโปรแกรมซึ่งกลุ่มผมนั้นได้หัวข้อสินค้า OTOP ส่งออกไปต่างประเทศ

พอได้หัวเพื่อนก็ให้กลุ่มผมนั้นมาทำงานที่บ้านมันวันเสาร์ซึ่งตกลงกันเสร็จก็นัดแนะกันว่าใครทำอะไรล่ะพอถึงวันเสาร์พวกผมก็ไปที่บ้านเพื่อนทำงานกลุ่มแต่กว่าจะเริ่มทำก็เอาซ่ะบ่าย เพราะกว่าจะซื้ออุปกรณ์กันพอซื้ออุปกรณ์กว่าจะเริ่มทำกันโอ๊ยยความคิดไม่ตรงกันล่ะกว่าจะลงตัวเล่นเอาเกือบ 5 โมงล่ะ พอเริ่มทำกันก็เริ่มมืดพอดูเวลา 6 โมงครึ่งเพื่อนๆ บางคนเริ่มกลับ ผมกำลังจะกลับแต่เพื่อนขอให้อยู่พิมพ์งานอีกนิดอ่ะเลยนั่งพิมพ์ไป

ดูเวลาจะทุ่มล่ะเลยเซฟไฟล์งานไว้ พอกลับล่ะลงจากรถเมล์วินมอไซค์คนเยอะเลยตัดสินใจเดินกลับซึ่งในซอยมันช่างมืดมีแสงสว่างนิดหน่อยเดินๆ ไปก็ระแวงหมาไปแต่โชคดีที่ผมนั้นซื้อไก่ย่างมาเลยพกเอาติดตัวไว้ระหว่างนั้นสายตามองเห็นกลุ่มวัยรุ่นชาย 4-5 รวมกลุ่มอยู่หน้าร้าน CJ ผมเดินไปโดยที่ไม่สนใจพวกเขา ซึ่งเห็นแล้วล่ะว่าพวกนั้นมองมาที่ผมแต่ผมพยายามทำตัวปกติ

พอเดินถึงกลางซอยเริ่มรู้สึกว่ามีคนสะกดรอยหันไปเจอกลุ่มวัยรุ่นเมื่อกี้เดินตามในใจก็กลัวเลยรีบเดินระหว่างนั้นโชคดีที่พี่แน็กมาเจอล่ะรับไปส่งเลยโล่งอกถึงบ้านปลอดภัยหลายวันผ่านไปผมต้องอยู่ช่วยงานเพื่อนจนมืดเช่นเดิมแต่มาช้าไปวินหมดแล้วเฮ่อเดินกลับสถานเดียวใจก็กลัวพวกนักเลงกลุ่มนั้นอยู่แต่พอเดินวันนี้ปลอดภัยไม่มีกลุ่มนักเลงนั้นอยู่แต่ผมคิดผิดพอเดินไปเรื่อยๆ ผมเดินไปชนผู้ชายคนหนึ่งเงยหน้ามาเจอกลุ่มนักเลงอยู่ข้างหน้าผม

“ไงจะรีบกลับไปไหนหรอพ่อหนุ่ม” “พวกนายเป็นใครต้องการอะไร” “ก็ไม่มีไรหรอกก็แต่ดูว่านายเป็นสายของคู่อริของศัตรูหรือเปล่า” “หึๆ ไม่ใช่ๆ แค่เดินจะกลับบ้านไม่รู้เรื่องอะไร” “แน่จัยเห้ยพวกมึง ค้นตัวมันดิเพื่อเจอของต้องสงสัยที่อาจะเป็นข้อมูลสำคัญ” “ลูกพี่ผมเจอแฟลตไดรฟ์น่าจะเป็นข้อมูลสำคัญ” “หึไหนบอกไม่ใช่สายพวกมึงจับตัวมันไปที่ห้องกู”

ผมพยายามขัดขืนตะโกนให้คนช่วยแต่ไม่มีรถหรือใครเดินผ่านมาแต่ก็ไม่เป็นผลจนหัวหน้านักเลงต่อยท้องผมจนผมจุกล่ะสลบไปล่ะตื่นมาอยู่ในห้องหนึ่ง มองไปรอบๆ ซึ่งมันไม่คุ้นเลยแต่มือผมโดนใส่กุญแจมือไว้อยู่แถมโดนปิดไว้พยายามดิ้นแต่ขาก็โดนมัดไว้พอได้ยินเสียงคนเดินมาแกล้งทำเป็นสลบเหมือนเดิม “ตื่นได้ล่ะผมรู้ว่าคุณแกล้งสลบตื่นมาคุยกันดีๆ” ผมเลยลุกขึ้นมาผมมองหน้าเขาแต่ผู้ชายคนนั้นยิ้มแบบชั่วๆ ก่อนจะถามผม

“แก๊งค์โน้นส่งคุณมาสืบใช่ไหม ว่าพวกผมจะมีแผนอะไร” ผมส่ายหน้าแต่เขาก็ยังซักถามแต่ผมโดนปิดปากพยายามให้เขาแกะสก๊อตเทปที่แปะเขาแะให้เท่านั้นล่ะ “ไม่ใช่ ก็บอกว่าไม่ใช่สายสืบอะไรทั้งนั้น ปล่อยไม่งั้นแจ้งความน่ะ” เขายิ้มล่ะยื่นหน้ามามองผมเลยแกล้งยื่นหน้าจูบริมฝีปากเขาไปเท่านั้นแหละเขาผลักผมออก “ยี้มึงเป็นเกย์หรอเชี่ยไปไกลๆ กู ถ้ามึงยังไม่บอกความจริงตอนกูกลับมาอีกรอบเกย์ก็เกย์เถอะโดนกูฆ่าแน่” เขาเดินออกไปปล่อยให้ผมนั่งรอความตาย

ตอนนั้นนึกถึงทุกๆ คนที่เคยดีกับผมพอซักพักเขาขึ้นมาถามผมว่า “ไงทีนี้ จะบอกได้ยังว่าใครส่งแกมาสืบ” ผมบอก “ไม่มี ก็บอกไปแล้วไงโว๊ยว่าแค่จะเดินกลับบ้าน” เขาก็ยังไม่ฟังแถมหยิบมีดขึ้นมาขู่ให้ผมพูดความจริงแต่ผมก็บอกไปกี่ครั้งๆ ก็ไม่ยอมฟังตายก็ตายไม่เสียใจหรอก “ปากแข็งใช่ไหมได้งั้นเตรียมบอกลาโลกได้เลยน่ะ” เขาเอามีดมาจ่อเตรียมจะแทงขาผมเท่านั้นล่ะ ผมหลับตาแต่ปรากฎว่าเขาไม่ได้แทงเขาแกะเชือกที่มัดที่ขา

ผมอยากจะถีบแต่ถ้าถีบนั้นเขาแทงแน่ “เอ้าหันหลังมา” เขาปลดกุญแจมือให้ผมขยับได้อีกครั้งผมถามเขาว่า “ที่นี้ปล่อยฉันไปได้ยัง” เขาส่ายหน้า “จะไปก็ไปสิแต่ถ้าโดนตำรวจจับก็เรื่องของมึงน่ะกูไม่เกี่ยว เอ้ากินซ่ะจะได้ไม่หิว” เขาให้มาม่ากับผมก็ไม่กล้ากินกลัวเขาใส่ยาพิษมา แต่เขาบอกกินเถอะปลอดภัยผมเลยกล้ากลัวเพราะไม่รู้เขาใส่อะไรมาไหมเขาก็หยิบของเขามากินด้วย “เออโทษทีน่ะที่จับตัวมาเพราะคิดว่ามึงเป็นสายแต่พอดูแล้วมึงพูดจริง”

ผมมองหน้าเขาก็รู้ว่าเขานั้นสำนึกผิด ซักพักเขาเริ่มเอามือมากอดคอผม “เพื่อนเล่นหรอห่ะ” เขาขอโทษล่ะถามอายุผมก็บอก 21 เขาบอก “ผมชื่อปัญอายุ 18 แล้วพี่ล่ะชื่อไร” ผมแนะนำตัวว่าชื่อจา ผมบอกปัญขอแฟลตไดรฟ์คืนเพราะมันมีงานที่จะต้องพรีเซนต์ ปัญนั้นบอกไม่ต้องห่วงเขาตรวจแล้วไม่มีอะไรที่น่าสงสัยล่ะเดี๋ยวจะคืนให้ปัญปล่อยให้ผมนั้นอยู่คนเดียว ระหว่างนั้นผมก็นั่งหาข้อมูลงานต่อไป

จนปัญนั้นเข้ามานุ่งผ้าขนหนูมาหุ่นปัญนั้นมีซิกแพคนิดๆ แถมยังเป็นหนุ่มน้อยที่หน้าน่ารักเขามานั่งใกล้ๆผม “ทำไรอยู่หรอพี่” ผมบอกหาข้อมูลต่างๆ ล่ะเขามานั่งข้างๆ ผมล่ะหอมแก้มผมตกใจแต่ยังไม่ทันได้ถามปัญหยิบมือผมลูบซิกแพคเขา “พี่ผมอยากลองโดนเกย์เย็ดได้ป่ะเนี่ยอ่อยแล้วน่ะ” ปัญนั้นเปิดผ้าขนหนูโชว์ควยสีขาวที่กำลังชี้มา “แน่จริงป่าวพี่ถ้าจริงก็มาดิ” ในเมื่ออยากลองของก็ได้จัดให้ผมถอดเสื้อผ้าออกหมดล่ะจับควยปัญเลียที่หัว “ซี๊ดดดดสะ…สะเสียวมากเลยครับพี่”

สีหน้าปัญหน้าดูเสียวผมครอบปากที่ควยของปัญล่ะโยกตัวอมควยปัญนั้นเกร็งไปทั้งตัวจับตัวผมกดเข้าหาควยอย่างแรง “โอ๊ยยเสียวชิบหายเลย” ปัญให้ผมหยุดล่ะปัญก็ขอผมอมควยผมบอก “เอาจริงหรอ” ปัญพยักหน้าปัญนั้นจับควยผมเลียอย่างกะเด็กที่หิวไอติมเสียจนควยผมนั้นแฉะ “กินให้อร่อยน่ะ” ปัญเงยหน้ามายิ้มให้ผมละครอบปากที่ควยผมจดมิดผมจับหัวปัญนั้นค่อยๆโยกเข้าหาควยอย่างช้าๆ ปัญเอื้อมมือมาลูบที่ใบหน้าผมล่ะลูบลงมาที่หน้าอกล่ะมาลูบที่หัวนมสองข้าง

ปัญหยุดอมควยล่ะยื่นหน้ามาจูบกับผม “พี่ครับ เย็ดผมหน่อยสิ ทำโทษเลยพร้อมลองของ” เมื่อน้องเขาพูดแบบนี้ก็จัดให้น้องเขาบอกเป็นครั้งแรกที่โดนเพราะปกติเย็ดแต่ผู้หญิง ผมบ้วนน้ำลายปายที่รูปัญล่ะเริ่มเลียที่รูของปัญนั้นร้องครางดังมากผมเลยบอกให้เบาเดี๋ยวมีใครมาปัญนั้นบอกไม่ต้องห่วงเพราะนี้เป็นบ้านเขาแถมพ่อแม่เขาไม่อยู่ผมใช้นิ้วค่อยสอดเข้าไปในรูที่ละนิดๆ สีหน้าปัญบ่งบอกได้ถึงความเสียวล่ะเจ็บผมเลยถาม “เจ็บหรือเปล่า” ปัญบอกนิดหน่อยผมเลยค่อยๆ แหย่เข้าแหย่ออกแหย่ออกจนรูน้องเขานั้นน่าจะได้

ผมกระซิบบอกปัญว่า “จะเริ่มล่ะน่ะ เจ็บนิดแต่ทนหน่อยน่ะ” ปัญหยักหน้าแต่สีหน้านั้นดูกลัวๆ เลยหยิบถุงยางที่อยู่ในกระเป๋ามาสวมแต่ปัญบอก “พี่สดเลยอยากลองสดงดถุง” ผมถามปัญอีกทีเพื่อความชัวร์ แต่ปัญนั้นก็บอกอยากลองเลยตามใจค่อยๆ สอดควยเข้าไปที่ละนิดปัญนั้นเจ็บสีหน้าแสดงชัดเจนเลยแช่เอาไว้ก่อน “อื้มมมอะ..เอาเลยพี่เริ่มหายเจ็บแล้ว” ผมค่อยๆ เย็ดเบาๆ ที่ละนิดๆ กลัวปัญนั้นเจ็บแต่ปัญนั้นเอื้อมมือมาจับที่ตูดผม “พะ.. พี่เอาเลยผมพร้อมเจ็บไม่ต้องห่วงผมทนได้”

ผมเลยเริ่มปรับความเร็วขึ้นเป็นเร็วสุดๆปัญยิ่งร้องครางดังแต่ปัญก็ยังให้ผมนั้นเย็ดแรงขึ้นๆ “โอ๊ะ…โอ๊ยยพี่แม่งโคตรเสียวเลยว่ะถึงแม้จะเจ็บ” ผมโน้มตัวไปจูบกับปัญนั้นหน้าแดงแถมน้ำตาไหลผมเอามือปากน้ำตาล่ะหยุดเย็ดเพราะกลัวน้องจะเจ็บ “เอางี้ล่ะกันมานั่งชักว่าวกันจะได้ไม่เจ็บดีไหม” ปัญพยักหน้าล่ะเปลี่ยนมาสลับกันชักว่าวให้กันล่ะกันล่ะมาเล้าโล้มแลกลิ้นกันชักไปเรื่อยล่ะผมนั้นก็เป็นฝ่ายที่แตกก่อน “ซี๊ดดดไม่ไหวแล้วอ่าาาา”

น้ำว่าวพุ่งออกมาเต็มหน้าท้องผม ปัญโน้มตัวลงมาเลียจนหมดทำเอาผมงงว่าปัญนั้นกินไปได้ไงล่ะปัญนั้นก็แตกเป็นคนสุดท้าย “เสร็จแล้วครับเสร็จแล้วโอ๊ยยย” น้ำว่าวปัญแตกออกมาเต็มมือ ปัญก็ดูดจนหมดล่ะปัญนั้นก็มานอนตักผม “พี่ผมขอโทษน่ะที่จับพี่มาเพราะนึกว่าพี่เป็นสาย” ผมลูบหัวปัญล่ะพูด “ไม่เป็นไรแต่คราวหลังช่วยถามเขาก่อน” ปัญนั้นนอนยิ้มเลยก้มหน้าไปจูบ ปัญนั้นเขิลหน้าแดงล่ะพอตอนเช้าผมเห็นว่าปัญนั้นยังนอนเลยรีบกลับบ้านไปทำงานที่ค้าง แต่ด้วยความรีบเลยลืมหยิบแฟลตไดรฟ์มา

แต่ไม่เป็นไรงานบางส่วนสำรองไว้ในเมล์เรียบร้อยล่ะ พอจะถึงวันพรีเซนต์พวกผมก็นัดกันมาทำงานกันจนเสร็จล่ะก่อนกำหนดเลยสั่งของกินมาเลี้ยงฉลองกันจนลืมเวลาพอดูอีกทีจะ 2 ทุ่มเลยขอตัว แต่ก็ยังไม่วายโดนวินมอไซค์ปิดไฟที่คิวต่อหน้าต่อหน้าเดินกลับอีกแล้ว แต่ความซวยยังไม่หมดฝนก็จะตกอีกเดินวิ่งตากฝนจนถึงหน้า CJ เลยหลบฝนระหว่างนั้นก็มีกลุ่มวัยรุ่นขี่มอไซค์มาหลบฝนเช่นกัน พอถอดหมวกผมเห็นปัญหัวหน้าแก๊งค์เข้ามาหลบฝนด้วย

เขามายืนข้างๆ ผมล่ะสะกิดเรียกพอมองปัญนั้นยื่นแฟลตไดรฟ์ให้ล่ะพูดเบาๆ ว่า “ทำไมไม่เอาไปด้วยเนี่ยลำบากผมต้องเอามาคืนเนี่ย” ผมพยักหน้าขอบคุณล่ะเพื่อนปัญนั้นยังให้ร่มกับผมบอกไม่เป็นไรเดี๋ยวแฟนมารับ ระหว่างนั้นก็คุยเล่นไปเรื่อยจนแม็คมารับผมกลับบ้านไปพอพรีเซนต์งานผ่านไปด้วยดีผมก็ไม่ได้เจอปัญอีกเลยแต่มันก็อดนึกถึงเรื่องที่ปัญนั้นอยากโดนผมเย็ดล่ะยังโดนเข้าใจผิดว่าเป็นสายของคู่อริอีก